اوج این قدرت، زمانی است که در اوج غم و اندوه بتوانیم بخندیم و بخندانیم.اما راه‌های آن عبارتند از:
1- خوبی؟
پرسیدن اینکه عزیزانمان خوب هستند یا نه،به یک عادت شیرین روزانه بدل شده که با تمام تکراری بودنش،امید بخش و شادی آفرین است،چون به خودمان می‌گوییم که هنوز هستند کسانی که اوضاع و احوالشان برای ما مهم است و به دیگری پیغام می‌دهیم که او هنوز نزد سایرین ارزشمند است.
2- لطیفه هرچند بی مزه:
کمی به خودتان سختی بدهید و به این جوک‌های پیامکی تکیه نکنید.هر از چند گاهی،یک لطیفه را یاد بگیرید و در ذهنتان بسپارید که خیلی جاها به کار می‌آید.هر چند اگر بی‌مزه هم باشد،اگر خوب تعریف کنید،برای چند لحظه،لبخند می‌آفریند.
3- همدلی را بیاموزید:
شاید ما نتوانیم با همه عزیزانمان هم‌درد باشیم و دلیل ناراحتی و میزان غمشان را درک کنیم،اما می‌توانیم با آن‌ها همدلی کنیم و به بهای نشستن حتی 10 دقیقه کنارشان،به آن‌ها شادی بدهیم.گاهی در آغوش گرفتن عزیزانمان،به اندازه هزاران میلیارد تومان می‌ارزد،اگر با مهری واقعی باشد.
4- زخم نزنید:
اگر هیچ یک از کارهای بالا از دستتان برنمیآید،این یک کار حتمی از عهده همه برمی‌آید:«زخم نزنید».مرگ یک عزیز،خیلی برای شما ناراحت کننده است؛بدانید که فرزند کوچک شما هم از شکستن دست عروسکش،همان قدر ناراحت می‌شود.شاید شما غم شکستن دست عروسکتان از خاطراتتان رفته باشد و اشک‌های فرزندتان،کودکانه به نظرتان برسد،اما حتماً او آنقدر عزیز است که به خاطرش،لااقل دلش را نشکنید.
وقتی کسی ناراحت و ناامید است،خوبی‌ها،نقاط قوت و توانمندی‌هایش را فراموش می‌کند و حتی اعتماد به خودش را از دست می‌دهد.سعی کنید با ذکر همه خوبی‌های طرف مقابل،به او قدرت بدهید.
5- من هستم:
بد نیست هر از چند گاهی،زبانی محبت کنید.کاری از دستتان برنمیآید،خوب،لااقل در این مورد تعارف کنید،همین که بگویید هستید،در بسیاری موارد دلگرمی می‌شود و دل شیر می‌دهد به کسی که موش شده از تنهایی!
6- کمک کنید:
به اندازه توانتان،موثر و مفید باشید.گوشه‌ای از کار و سختی‌ها را هر چند که کوچک باشد، به عهده بگیرید.
7- خوش‌بینی بدهید:
خوش‌بینی،معجزه‌ایست که از عهده هر کسی برنمیآید.اینکه بگویید درست می‌شود،کافی نیست؛سعی کنید نقاط مثبت وضع موجود را بیان کرده و آن‌ها را برجسته کنید.حتماً انرژی بخش خواهد بود.
8- تفریح:
وظیفه هر یک از ما انسان‌هاست که بدانیم کسانی که به آن‌ها علاقه داریم و به ایشان عشق می‌ورزیم،چه چیزی را دوست دارند و چه چیزی باعث شادی‌شان می‌شود.از یک خوراکی خوشمزه گرفته تا یک ورزش سبک.هر کس علاقه‌مندی‌ای دارد،آن را بدانید و در مواقع لازم،به آن‌ها هدیه کنید.
9- پذیرش:
گاهی برای خیلی از ما پیش می‌آید که نخواهیم و یا نتوانیم وضع موجود را بپذیریم،اینجاست که یک دوست،اعضای خانواده و همه عزیزانمان،نقششان پر رنگ می‌شود.کمک کنید به عزیزانتان که وضع جدید را،هر چند دشوار باشد،بپذیرند.
10- یادآوری خوبی‌ها:
وقتی کسی ناراحت و ناامید است،خوبی‌ها،نقاط قوت و توانمندی‌هایش را فراموش می‌کند و حتی اعتماد به خودش را از دست می‌دهد.سعی کنید با ذکر همه خوبی‌های طرف مقابل،به او قدرت بدهید.
• تبصره مهم: جا نزنید
گاهی ناراحتی‌ها و دلخوری‌ها به حدی است که باعث می‌شود عزیزانتان سرشار از خشم و نفرت شوند!وقتی کسی نیست سر آن خالی کنند،به شما زخم می‌زنند.اول لازم است بدانید که شما به آن‌ها نزدیک هستید،وگرنه تیرهای خشمش به شما نمی‌خورد؛دوم اینکه هرگز و هرگز،جا نزنید و او را رها نکنید.
گاهی وقتی کسی می‌گوید می‌خواهم تنها باشم،در واقع فریادی است برای آنکه درخواست کمک می‌کند.تشخیص اینکه کی باید رفت و کی باید ماند،هنری است که همه دارند،به شرطی که محبت دیگری در دلشان باشد.
